Hei hei ^___^ ชื่อ "กร" ครับ หลังจากเท้าลอยออกจากประเทศไทยนี่ก็ผ่านมาเดือนกว่าแล้วนะครับ เวลาผ่านไปเร็วมาก มีเรื่องราวต่างๆเกินขึ้นมากมายในแต่ละวัน ตอนนี้อาศัยอยู่ที่ Beitostølen เป็นคอมมูนเล็กๆบนเขา(ไม่ได้บ้านนอกนะ) ช่วงฤดูหนาวจะมีนักท่องเที่ยวมาเล่นสกีแถวบ้านเยอะครับ กรว่ากรเป็นคนโชคดีคนหนึ่งจากทั้งหมด18คนเลยเหละ เพราะตั้งแต่มานี่ทุกอย่างดีกว่าที่กรคาดหวังไว้หมดเลย (แต่พ่อบอกไม่ดี ไม่ได้ประสบการณ์ -O- อ่าว) มีความสุขดี๊ด๊าลั้นลามากกกก(ถ้าไม่นับเรื่องอกหักอะนะ) แต่เชื่อเหอะครับ คำว่า ความสุข บางทีมันไม่ได้ก็มาง่ายๆหรอก บางครั้งมันก็ต้องแสวงหา ไขว่คว้า และเก็บรักษามันเอาไว้ :) โฮสแฟมมิลี่กรดีมากเลยครับ ที่บ้านอยู่กัน4คน มีพ่อ แม่ ลูกสาวอายุ15 ลูกชายอายุ12
โฮสพ่อเป็นโปรแกรมเมอร์ แล้วก็ทำbooking service ที่สำคัญ ชอบถ่ายรูปเหมือนกันด้วย >//<(อยู่บ้านยังกับร้านกล้อง มีทุกอย่างที่ต้องการ 555) เพื่อนที่โรงเรียนก็ดี เค้าไม่ได้เห่อกร เค้าเข้ามาคุยตั้งแต่วันแรก แล้วกรก็มีเพื่อนเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ(จนตอนนี้จำชื่อได้ไม่ถึงครึ่งละ - -") ตอนแรกก็กลัว เพราะก่อนมาก็รู้มาว่าคนนอร์เวย์เย็นชา เข้าหายาก แต่พอมาสัมผัสจริงๆ ก็ไม่ได้เป็นอย่างนั้น(เค้าอาจจะแค่ต้องการความเป็นส่วนตัว) นับว่าปัญหาหลักๆของเด็กแลกเปลี่ยน คือเรื่องเพื่อน เรื่องครอบครัว นี่ กรก็ผ่านไปด้วยดีนะ และเนื่องจากที่ไม่มีปัญหาอะไรเท่าไหร่ เลยไม่ได้มีอะไรบ่นเหมือนคนอื่นๆ มีแต่เรื่องจะโม้ให้ฟัง ^^ โอ้ นอร์เวย์ ลั้นลาเหลือเกินนนนน
หลังจากที่แยกย้ายจากค่ายแรกกันแล้ว ชีวิตปกติวันๆก็เหมือนๆเดิมครับ คือตื่นตี5ครึ่ง ออกจากบ้าน6โมงครึ่ง เดินไปรอรถบัส ท่ามกลางอากาศหนาวๆ(ตอนนี้ไปโรงเรียนตอนเช้า 0 องศาทุกวัน) ไปโรงเรียน เรียนๆเสร็จแล้วก็กลับบ้าน(เคยนั่งหลับเกือบเลยป้าย ดีที่เพื่อนปลุก - -") มันก็จะอะไรประมาณนี้อะครับ แต่ละวันก็จะมีเรื่องเกรียนๆนิดหน่อยๆต่างกันไป บ้านกรเค้าจะไปเรียนคาราเต้กันทุกวันจันทร์กับวันพุธ สนุกดี
ได้ลงหนังสือพิมพ์ท้องถิ่นด้วย
ว่างๆโฮสก็พาไปเดินเขา อย่าถามว่าเหนื่อยมั้ย มากกกก ทั้งขาขึ้นทั้งขาลง ขาลงนี่แทบจะเบรกไม่อยู่กันเลยทีเดียว แต่พอขึ้นไปถึงบนยอดแล้ว วิวสวยมาก อากาศก็ดี ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมคนที่นี่ชอบธรรมชาติ
อยู่ๆไปได้ซักครึ่งเดือน ก็มีชัปเตอร์มีทติ้งครับ (ที่นี่จะแบ่งเป็น5รีเจี้ยน แต่ละรีเจี้ยนก็จะมีชัปเตอร์ย่อย ชัปเตอร์เดียวกันก็เจอกันบ่อยหน่อย) กรอยู่เขตชัปเตอร์ Hamar มีทั้งหมด11คน โชดดีตรงที่มีเพื่อนอยู่ด้วย(กัตจัง) ไปมีทกันที่ร้านพิซซ่า คนเยอะมาก (ไม่รู้ว่าคนไหนเป็นเด็ก คนไหนเป็นโฮส)
อยู่ไปได้อีกครึ่งเดือน คือครบหนึ่งเดือนพอดี ก็มีค่ายรีเจี้ยน(เจอนังกัตอีกละ - -") ค่ายนี้จะสนิทกันมากกว่าค่ายก่อนครับ เพราะคนมันน้อยกว่า ส่วนใหญ่ก็เน้นคุยกันมากกว่าไม่มีอะไรมาก สำหรับปีนี้รีเจี้ยน1(กรอยู่รีเจี้นร1)ก็มีคนไทย6คน ถือว่าเยอะนะ ได้เจอกันหลังจากที่ไม่ได้เจอกันมาหนึ่งเดือน มาเล่าเรื่องต่างๆแชร์กันก็สนุกดี แต่เจอกันอีกทีก็กุมภาปีหน้าอะ ยกเว้นกัตจี้ อีกครึ่งเดือนก็เจอ
มีอยู่ช่วงนึงอากาศหนาวครับ ฝนตกด้วย แถวบ้านเลยมีหิมะ(ตอนแรกนึกว่าฝนตก) มันตกคล้ายๆฝน แต่ตกช้าๆ พอโดนตัวแล้วกลายเป็นสีขาว โฮสบอกว่ามันตกแล้วมันก็ละลาย จะมาจริงๆก็อีกเดือนนึง แต่บนภูเขาใกล้ๆบ้าน ห่างไม่ถึง5กิโล หิมะมันถมกันได้ระดับหนึ่งแล้ว โฮสเลยพาไปดู และแล้ว...
กรก็ไปตามรอยกวน มีน โฮ 555 แก้ผ้ากลางหิมะ(รอบเดียวเกินพอละ หนาวโคตรรรร) กับกินหิมะ(รสชาติเหมือนน้ำเปล่า) บ้าไปแล้ว
ตอนนี้ว่างมากกก เพราะเป็นHøstferienหรือว่าAutumn holidayนั้นเอง หยุด1อาทิตย์จ้าาา สบายโคตรรรร ก็เลยไปเที่ยวออสโลกับครอบครัว วันพุธช่วงกลางวันว่าง เลยนัดเพื่อนๆไปเที่ยวกัน แต่บังเอิ๊ญญญ อากาศดีมากกก ฝนตกตลอด - -" แต่ก็สนุกดีนะ คือไปกัน5คน 3ประเทศ มีไทย3 ญี่ปุ่น1 จีน1 คุยกันบางทีต้องแปลจากอังกฤษเป็นอังกฤษ ฮาดี
ก็คร่าวๆประมาณนี้เหละครับ เรื่องราวของผมในระยะเวลา1เดือนกว่าๆ ขอบคุณที่อ่านนะครับ ^____^ (ถ้ามันน่าเบื่อก็ขอโทษด้วยครับ)
แล้วจะมาเล่าใหม่เรื่อยๆในครั้งหน้า สำหรับใครที่ต้องการดูรูปเพิ่มเติมก็เข้าไปที่เฟสบุ๊คของกรได้นะ
ตามนี้เลยครับ http://www.facebook.com/korn.supphakorn/photos :)
No comments:
Post a Comment