Because of my Norwegian life is like a soap opera. chapter1 min vertsfamilie (1)

พิม

เอเอฟเอสประเทศไทย

นอร์เวย์ รุ่นที่ ๕๑

๒๖ ตุลาคม ๒๕๕๕

ตอนที่ ๑

ครอบครัวของฉัน ♥

         ในที่นี้เราจะพูดถึงแต่สิ่งดีๆ เพราะครอบครัวคือคนสำคัญ ในความคิดของเราแค่เขารับเราเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวเขาก็คือว่าบุญมากแล้ว เพราะฉะนั้นเราจะไม่อ้างอิงถึงเรื่องไม่ดีอะไรทั้งนั้น…

ครอบครัวที่เราอยู่ตอนนี้เป็นครอบครัวชั่วคราว หรือเวลคั่มแฟมมิลี่นั่นเอง อยู่ด้วยกันมาสองเดือนแล้ว แต่พอวันที่ห้าเดือนหน้าก็ต้องย้ายไปอยู่ครอบครัวใหม่ ถามว่าใจหายมั้ย ? สุดๆอ่ะ เพราะเรารู้สึกเหมือนว่าเราเริ่มผูกพันธ์กับครอบครัวแล้วอ่ะ แต่ไม่เป็นไร มีสุขก็ต้องมีทุกข์ เพราะมันยังมีความโชคดีอยู่ในตัวอยู่ เพราะเมื่อเราย้ายครอบครัวไปแล้ว ครอบครัวนี้จะกลายมาเป็นคอนแทค แฟมิลี่ของเรา เพราะฉะนั้นเรายังกลับมาเยี่ยมพวกเขาได้อยู่เสมอ

เกริ่นเยอะไปมั้ย ?

มารู้จักกับครอบครัวของเราดีกว่า ครอบครัวของเรามี โฮสแด๊ด โฮสมัม โฮสบรา โฮสซิส โฮสเฟรนด์ โฮสด๊อก และ โฮสแคท อย่าเพิ่งคิดว่าคนเยอะแล้วจะสนุกสนานนะ… ทีแรกเราก็คิดอย่างนั้นเหมือนกันแต่เมื่อมาถึง โฮสบราโตแล้วย้ายไปอยู่ที่อื่น โฮสซิสเป็นทหาร(ไม่อยู่บ้าน) โฮสเฟรนด์เป็นเอเอฟเอสเหมือนกัน ตอนนี้อยู่อเมริกา เพราะฉะนั้นบ้านนี้เลยเหลือแค่ โฮสแด๊ด โฮสมัม โฮสด๊อก และ โฮสแคท ถ้าถามว่าเหงามั้ย ไม่นะ เพราะส่วนตัวเราเป็นคนชอบอยู่คนเดียว ที่ที่สงบอ่ะ เพราะฉะนั้นนี่มันสไตล์และแนวเรามากจริงๆ แถมเรายังมีความรู้สึกว่า เมื่ออยู่กับผู้ใหญ่ หรือผู้สูงอายุ แล้วเรารู้สึกอุ่นใจมากอ่ะ อุ่นใจมากกว่าเวลาอยู่กับเพื่อน หรือคนรุ่นๆเดียวกัน เพราะพวกเขาน่ารักมาก ใจดี และเป็นกันเองสุดๆ ครอบครัวก็ชอบถามนะ ว่าเหงามั้ย ? เบื่อมั้ย ? ที่ต้องอยู่กับคนแก่ แล้วคำตอบเรานั้นก็คือ.. ไม่เลย J

พิมมิน. สั้นไปมั้ย ? คงสั้นแหละ ถ้าคิดว่ามันสั้นย้อนกลับไปอ่านหัวข้อนะจ้ะ 

                                       ด้วยรักและคิดถึง