ขอ 3 คำ!! ให้กับ 3 เดือนในนอร์เวย์

ถ้า "ขอ 3 คำ!!" ให้กับ 3 เดือนที่อยู่ที่นี่ แต่ละคนจะพูดยังไงนะ

กร : ไป ตาย ไป, กู โคตร ฟิน, พื้น โคตร ลื่น, หนาว จุง เบย (คนนี้"เยอะ")

พิม : รอ กลับ ไทย

ไอซ์ : กู นั่ง โง่

ขวัญ : กำ ลัง หา

โอเปีย : (ต่อจากขวัญ) ผู้ ชาย หล่อ (ต่ออีกอัน) มัน เมิน กู!!

ปั้น : หนาว สะ ใจ

นุ่น : นอ ทิ่ม ดิน

ไออ้อน : ยัง สวย อยู่ (น่าจะหมายถึงตัวเอง)

พัส : เกลียด ตัว เอง (พัสบอกว่า เกลียดตัวเองที่รู้ตัวดีว่าทำอะไรอยู่ แต่ก็ยังปล่อยตัวเองไปวันๆ รู้ว่าต้องทำอะไรแต่สุดท้ายก็ไม่ได้ทำ)

เฟริ์น : ส่อง ผู้ ชาย ><

ไหม : ข- จัด คาบ
        (สำหรับคนที่ยังไม่เข้าใจ มันเป็นมุกครับ
          ออย : เฮ้ยมึงกูไม่อยากเรียนคาบนี้เลยว่ะ
          ไหม : ใช้เป็ดโปรดิ
          ออย : ทำไมอ่ะ
          ไหม : มัน "ขจัดคาบ")

ซัน : ของ แพง เชี่ย!! (ขออภัยในความไม่สุภาพ แต่แค่ ของ แพง มาก ไม่อาจจะอธิบายราคาสินค้าที่นี่ได้เพียงพอ)
นิทาน : เหนื่อย จัง โลย

ออย : เบื่อ จุง เบย

น้ำเพชร : กิน ชะ อม (เกี่ยวอะไรกับ 3 เดือนในนอร์เวย์วะ!!?)

กั้ตจัง : หนม หร่อย มว๊ากกก

นิคเนม : อีก เจ็ด เดือน

แก้ม : หนัก เท่า เดิมล

---------SUN---------

:: แอบดูนอร์เวย์ ::

Welcome to my blog ngo ngo ข อ ง ส า ก๋ อ ย

gå på tur med hund (Ravi)

 ตอนนี้ก้าวย่างเดือนที่ 3 แล้ว หิมะตกไปสองครั้ง(มั้ง) ตกช้ามากปีนี้..แต่ไม่ตกก็จะหนาวตายอยู่แล้วค่ะ- -;

สามเดือนที่ผ่านมา มันเยอะจริงๆค่ะะ เรียนยังไม่ค่อยจะเข้าใจหรือไม่เข้าใจนั้นเองแหละ :p (สมองทึบค่ะ)

เพื่อนก็มีประปราย มีให้เซย์ไฮกับบ๊ายบายทุกวัน สนิทยากจะหยั่งถึงจริงๆ การบ้านก็เริ่มมีแล้ว ครูและเพื่อนคิดว่าเราล้ำเลิศแต่แท้จริงแล้วไม่เค่อะ 555 ครูไปประกาศทั้ง รร.ว่าให้เพื่อนพูดนอร์จเท่านั้น ._. เอิ่มส่วนภาษาก็งูๆปลาๆเต่าๆไปเรื่อยๆ พอจะเข้าใจโลกอะไรกับเค้าบ้างนะเออ O.O 

First snow at Norway

กิจกรรมยามว่างตอนนี้คือเดิน เดินกลับบ้าน เดินในเมือง เดินในห้าง เดินไปไหนก็ได้ -.-  

การเดินทางไปโรงเรียนตอนเช้านั่งบัสไปชั่วโมงนึงแต่ขากลับมันไม่มีรถผ่านแล้ว!! ก็ต้องนั่งบัสจาก รร.ไปสถานีรถไฟแล้วนั่งรถไฟมาสถานีข้างบ้านแล้วก็เดินขึ้นบ้าน (ตอนนี้ชินและปลงไม่มีมอไซด์รับจ้าง) เวลาว่างเสาร์อาทิตย์ก้นั่งรถไฟเกร๋ๆไปออสโล อีเวนท์เยอะไม่อยู่ติดบ้าน โฮสสนับสนุน ปล่อยไปไหนก็ได้คุณอายุ17 แล้วโตแล้ว ไปเบยไป๊!  //ยิ้มปรี่เบย ;) เที่ยวครั้งนึงนี้หมดตังค์หมดตูดเลยค่ะ ของแพงมว้ากกกกกกกกกกกกก OwO 

เตร็ดเตร่ Oslo สไตล์เซเลป :-)  // ไปดูรถไฟตอนสถานีปิด ...เพื่อ? อิอิอิ

ไปดูหนังไทย (ฟรี) ;D 

ทุกวันนี้ถ้าถามว่าอยู่ได้มั้ย ก็ตอบว่าได้(บางเวลา) มันก็ไม่ใช่ปัญหาหนักหนาอะไรหรอก ต่างก็แค่การใช้ชีวิต ภาษา อากาศ อาหาร (จะครบแล้วหนิ 55) เรื่องเพื่อนถ้าอยากมีก็ต้องเดินเข้าไปคุยเอง ถ้าเดินมาเองโอกาสแค่ 0.001 % ไม่เว่อนะเรื่องจริงที่เจอกับตัวเอง ถ้าถามอะไรเค้า เค้าก็เต็มใจช่วย เต็มใจตอบอย่างสุดความสามารถ จนบางครั้งก็ตกใจว่าเค้าไม่เคยคุยกับเราหนิ่ @.@

อาจเป็นเพราะเค้าไม่กล้าที่จะเข้าหาใครก่อนหรืออะไรสักอย่างก็ไม่รู้ .__, 

ประสบการณ์อันเลวร้ายก็คือเกือบโดนปรับค่าตั๋ว จะนั่งรถไฟไปออสโลแล้วพอบัตรมันพ้นโซนตัวเอง เจ้าหน้าที่มาขอดูบัตร

ซวย ซวยเบย... หน้าแบบซีดเอาไงดีคือนึกว่าจะรอด จะลักไก่ไรงี้ -0- ก็ทำหน้าโง่ๆยื่นบัตรเนียนๆไป ตี๊ด ตี๊ด บัตรใช้ไม่ได้ อิอิ
เค้่าก็อธิบายว่าพ้นโซนเธอแล้วใช้ไม่ได้นะ บลาๆๆๆ เค้าก็เห็นว่าเป็นนักเรียนหน้าตาทึ่มๆก็ไม่มีไรติดค้าง มั้ง? .. โล่ง! TcT 
หลังจากวันนั้นก็เข็ดหลาบไปหลายวัน คือกลัวโดนเหวี่ยงจากรถไฟมาก คนเก็บตั๋วจะกินหัว หน้ากลัวมากกกกก 
และถ้าโดนปรับ โดนเป็นหลายพัน คูณเป็นสิบๆเท่าเลยเค๊อะ รอดแบบหวุดหวิด -.-´ 
 *ตัวอย่างที่ไม่ดี ห้ามลอกเลียนแบบ* Celeb Only

กิจกรรมยามว่างที่โรงเรียนไฮโซของสาก๋อยและปิติ

นินทาบรรดาเซเลปที่บันไดปากหมา

ตามหาและวิเคราะห์คนไทยในโรงเรียนและทุกๆที่ 

ทัวร์กินข้าวบ้านคนไทยใจดีในต่างแดน

ชอปปิ้งเดิร์นๆที่ kiwi,rimi,rema -3-

talking none stop แปดชั่วโมง

นั่งบัสฟรีชมเมือง

และกิจกรรมหลักนั่งโง่โชว์ฝรั่ง.

มีข่าวดีมาอัพเดทตอนนี้ได้โฮสถาวรแบ้วนะ อยู่ติดกับโรงเรียนไม่ต้องนั่งรถสามต่อเดินสามกิโลแล้ว tt
ย้ายบ้านอีกทีหลังคริสมาสต์ มีถาวรสักที : ) 

บันทึกรักเผ่าไทย

     สวัสดีนะสวัสดี พวกเรา มาณี(ไหม) และ มาณะ(ไออ้อน)
ถึงเราจะโดนแยกกันอยู่อย่างห่างไกล ประมาณว่าจะไปมาหาสู่กันได้ด้วยอากาศยานเท่านั้น แต่เราก็ส่งริว เย้ยยย จิตสัมผัสแลกเปลี่ยนเรื่องราวระหว่างวันกันตลอดเวลา พวกเราสองพี่น้องตระกูลรักเผ่าไทยจึงตัดสินใจจะเขียนบล็อกร่วมกันแจ้

MANEE & MANA

มาณะ : หลังจากค่ายแรกจบลง เราทุกคนก็แยกย้ายกันไปใช้ชีวิตอยู่กับครอบครัวอุปถัมภ์ตามยถากรรม ครอบครัวเราทั้งคู่ราบรื่นดี จะมีก็แต่ปัญหางี่เง่ารำคาญใจเล็กๆน้อยๆส่วนใหญ่เป็นเรื่องเข้าใจผิด ไม่เข้าใจกัน แล้วก็ความแตกต่างทางวัฒนธรรมมากกว่า ทำให้เกิดปัญหา



มาณี : ของมาณีปัญหาอยู่ที่น้องสาวอุปถัมภ์เค่อะ เขาเป็นคนไม่ค่อยมีคอมมอนเซนส์เบยยย  จะทำอะไรทีก็ต้องโทรถามแม่ตลอด ทั้งที่เป็นเรื่องง่ายๆ มาณีน่ะเซ็งเบย แต่มันเป็นปัญหาเล็กน้อย มาณีทนได้ อุอิ



มาณะ : เรื่องของโรงเรียน เราก็ไปนั่งโง่ๆให้คนส่งสายตาสมเพชไปวันๆ หลายคนจะว่า เราจะได้เปรียบเขาตรงเรื่องเลขคณิต แต่แบบนะ สำหรับมาณะแล้วมันไม่ใช่เบยอะ มาณะโง่เลขมาก วิชาเดียวที่เข้าใจก็คืออังกฤษ แต่อาจารย์ก็ดันไม่สนใจ คิดว่าไม่รู้ด้วยซ้ำนะว่าหน้าอย่างนี้เป็นนักเรียนแลกเปลี่ยน

"Celebแห่งเมืองBergen"

มาณี : มาณีมาอยู่ที่นี่ได้ตอนนี้ก็สองเดือนแล้วค่ะ มาณีรักความหรูหราฟู่ฟ่าของเมืองนี้ ความเจริญที่สามารถสัมผัสได้โดยไม่ต้องใช้จิต บวกกับฝนที่ตกชุกตลอดทั้งปี ทำให้เหมาะอย่างยิ่งแก่การฝึกซ้อมถ่ายMVซิงเกิ้ลใหม่ของมาณีที่จะออกแล้วออกอีกแต่ทางต้นสังกัดก็กดดันให้มาณีออกไปจากสตูดิโอซะที อย่าไปพูดถึงมันเลยค่ะ มาณีโม ทุกวันมาณีจะต้องนั่งรถไฟฟ้าเกร๋ๆจากบ้านไปโรงเรียน ด้วยความที่มาณีเป็นเซเลบ ทำให้ทุกคนที่โรงเรียนจับตามอง ด้วยความสมเพช ชื่นชม หรืออย่างไรไม่รู้ มาณีรู้แค่ว่ามาณีขอความสนใจแค่นั้นก็พอเค่อะ

ปัญหาแรกของเราสองพี่น้องก็คือ ขาแพลง
มาณี : วันนั้นพื้นรองเท้ามาณีหลุด แต่มาณียังโง่เดินเร็ว ประกอบกับเมืองBergen เป็นเมืองที่ฝนตกเกือบทั้งปี พื้นลื่นมากกกก มาณีเลยล้มขาพลิก แต่ตอนแรกยังไม่เจ็บมาก มาณีเลยเดินกลับบ้านพอไหว แต่พอตกดึกมาณีเจ็บมาก เจ็บไม่ไหว นางเอกในละครยังเจ็บไม่เท่าครึ่งนึงของมาณี - - มาณีเลยร้องไห้ต่อหน้าโฮสเบย โฮสเลยให้มาณีใช้ไม้ค้ำดังรูป และนี่เป็นปัญหาแรกของมาณี

มาณะ : แผลนี้ของมาณะเกิดจากความโง่ตอนเข้าค่ายแรกที่ออสโล คือหลังโรงแรมจะมีสนามหญ้ากว้างๆ แต่ก็มีระเบียงที่ก่อด้วยหินกั้นระหว่างสนามกับตัวโรงแรม มาณะมีความตั้งใจสูงสุดในการกระโดดข้ามระเบียงโง่ๆอันนั้น มาณะวิ่งอย่างสุดชีวิตก้าวกระโดดข้ามไปหาความฝันอีกฝั่ง ..ปึก! มาณะค้างเติ่งอยู่บนระเบียง ตอนนั้นมาณะร้องเอี้ยดังๆออกมาด้วยความปวดร้าว ทุกคนหันมาให้ความสนใจอย่างที่ต้องการในตอนแรก พร้อมด้วยเสียงหัวเราะเยาะเย้ยอย่างน่าสมเพช มาณะทุรนทุรายเดินไปหาเพื่อนและล้มลงไปกองอย่างหมดสภาพในที่สุด




มาณีและมาณะขอจบบล็อกไว้เพียงแค่นี้ก่อน ขอบพระคุณและสวัสดี

3 måneder i Norge // 3 months in Norway :)

Hei hei !!! Velkommen til Opia blogg.

Nå prøver jeg å snakke Norsk, også jeg må skriver på Norsk. 

Hvis det er feil, fotelle meg også jeg skal skrive nye.

Det er 3 måneder i Stavanger, Norge. Og det kommer jul snart. 

Mange butikk selg jul ting med rød og hvit farge.

med Santa claus (?) på min venn hus

En dag det snø jeg er veldig spennende fordi det er første gang som se jeg snø. :)

Men nå det er ikke snø. :( komme igjen !!!

På skole, jeg har 7 klasser- matte, norsk, engelsk, historien, 

info-tekt som studere om web-side og photoshop, entreprenørskap og gym ikke science.

Men jeg tar ikke alt prøver, jeg ta bare matte, engelsk, info-tekt, og gym.

På entreprenørskap klass, jeg og min venner må sett selskapet 'Moodie Clothing UB' 

og selg noen ting det er Hoodie.

ta bussen å dra hjem

Også liker oss på http://www.facebook.com/MoodieClothing

Om min Norsk, jeg tenker det er bedre men jeg forstår ikke når venner mitt 

eller min familie snakker sammen fordi de snakker veldig fort.

Noen venner kan snakke bare Norsk, og jeg vil gjør det.

Håper jeg i morgen er bedre enn i dag. ha det !! :)

komme igjen bussen !

Hello, welcome to Opia's blog. :)

Now I try to speak Norwegian and type in Norwegian. So if I have wrong, please tell me and I will edit it. 

This is 3 months in Stavanger, Norway and christmas is coming soon- I'm waiting for Christmas.

Many shops are selling christmas thing- red and white color.

One day, it was snowing, my frist time to see when it's snowing so I was very and very excited.

But now it's not snowing :( come on !! 

veiw from my house // beautiful weather

At school, I have 7 classes- Maths, Norwegian, English, history, Information-technology,

entreprenørskap and gym, but I don't have science.

I didn't do all test, just only Mahts, English, info-tech and gym.

In entreprenørskap class, my friends and I have to build a company,

Moodie clothing UB, and sell hoody.

So please like our page, http://www.facebook.com/MoodieClothing

first time to cook Thai food for host family

So, about my language, I think that's better but I don't understand when my friends 

or my family speak together because they speak very fast.

And now some of my friends can speak Norwegian, and I want to do like that !!

Last, I hope tomorrow is better than today, have a good day :)

My room :)

Changed hair color :)

การมาเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยน ... ทำให้ฉันรู้ว่า ...

Fact is not beautiful like a dream, and when we are very happy, we cannot stop the time.

ปล. ผิดตรงไหน รบกวนช่วยบอกด้วยนะเคอะ :)

Opia, AFS51 Thai-Norge

สองเดือนแรกที่นอร์เวย์…ปลายใบไม้ร่วง ต้นฤดูหนาว

          สวัสดีจ้า ชื่อนุ่นนะคะ:D ตอนนี้อาศัยอยู่เมืองไม่เล็กไม่ใหญ่ทางตอนใต้ๆของประเทศชื่อว่า Bø i Telemark, NORWAY อยู่กับโฮสแฟมมิลี่ที่เปลี่ยนจากชั่วคราวเป็นถาวรแล้ว มีพ่อ แม่ และพี่สาวที่จะกลับมาอยู่ด้วยหลังช่วงคริสมาสต์ โรงเรียนก็เรียนอยู่ในโรงเรียนประจำเมืองระดับ Videregående ก็คือเทียบเท่าม.ปลายบ้านเรา

            

Bø is a small town..

School

My Home

          ตอนนี้หลายๆอย่างเริ่มลงตัว เริ่มมีเพื่อน เริ่มคุ้นเคยกับประเทศนี้แล้ว บอกได้เลยว่าตัดสินใจไม่ผิดจริงๆที่เลือกมาประเทศนี้ เพราะนอร์เวย์เป็นประเทศที่สวยมาก ทั้งธรรมชาติ บ้านเรือน มองไปทางไหนก็สวยไปหมด ผู้คนที่นี่อาจจะเข้าถึงยากนิดนึง แต่จริงๆแล้วเค้าก็ไม่ได้เย็นชานะ ระบบสังคม บ้านเมืองเค้าก็ดีจริง แต่ว่าค่าครองชีพแอบสูงนิดนึง จะซื้ออะไรทีนี่ต้องคิดหนักสุดๆ

          ระหว่างสองเดือนที่นี่เจออุปสรรคก็เยอะแยะทั้งภาษา วัฒนธรรม ไหนจะเรื่องเพื่อน เมื่อก่อนพูดมาก มาอยู่นี่กลายเป็นกริบเลยทีเดียว พอได้เจอเพื่อนคนไทยนี่แทบหยุดพูดไม่ได้ แต่ก็ได้ไปเที่ยวทั้งงานเทศกาล ดูหนัง ดูละคร เดินขึ้นเขา ล่องเรือ เที่ยวเมืองหลวงออสโล เก็บเห็ด เก็บเบอร์รี่ กินอาหารนอร์เวย์(น้ำหนักขึ้นแล้วว) และที่ตื่นเต้นที่สุดเห็นหิมะครั้งแรก เพราะตอนนี้ก็เป็นช่วงปลายฤดูใบไม้ร่วง ต้นฤดูหนาว อากาศเริ่มติดลบ สว่างช้า มืดเร็ว พอเห็นหิมะนี่แทบกรี๊ดเลย แบบตื่นเต้นมาก ขาวโพลนไปหมดทั้งถนน งามมากๆ

Oslo City

Norwegian food from Moose

Apple Festival

   

Mountain Hiking

สุดท้ายก็ฝากบล็อกนี้อีกสักรอบ อย่าลืมติดตามเรื่องราวของพวกเรากันต่อไปเรื่อยๆนะคะ :D

                                                     Noon…

Smilely me as always!

Hi, it's Punn again and I'm going to start with the same thing. I want to apologize for any grammar and other mistake that happen in this blog. If any of you guys get the chance to read this and see any mistake or have any advice please give me a comment. I really want to improve my writing. Thank you.

It has been a long time since the last time I've posted my blog, for me everything still go well. I appreciate every moments of my life. Almost everyday at dinner table my host dad ask both of my sister and I "How's your day?" and my answer always the same "Grate as always". Yes some day there were something went wrong but by thinking of all the good thing that happen, its always make my day. 

I spend most of my time with my family talking, watching movie, playing game or just having fun. Dinner time always amazing, not just good food but it's the time that family come together, by sitting there you can feel the love they have and that's just my favorite time of the day.

After all my story still sound like fairy tale and yes every day I still tell myself, I'm a lucky girl.

Thank you for reading

---Punn---

Crazy me! 

Stine and I.

Me and Caroline.

ฉันทำตัวโง่ๆในนอร์เวย์มาสองเดือนแล้ว

สวัสดี เราไอซ์(อีกแล้วหรอ)

       ตอนนี้ก็เข้าเดือนที่ สองที่เรามาทำตัวโง่ๆโชว์ฝรั่งไปวันๆ พูดก็ไม่รู้เรื่องยังจะอาดมาอีก ๕๕๕๕๕๕ ตอนนี้เราก็ย้ายบ้านย้ายโรงเรียนมาลงหลักปักฐานที่ Gjerdrum เรียบร้อยแล้ว เหมือนมาเริ่มใหม่ตั้งแต่ 0 ที่นี่เพราะเปลี่ยนโฮสเปลี่ยนโรงเรียนจากโรงเรียนดนตรีปี 2ก็ย้ายมาเรียนสายปกติกับปี 1 ที่Nannestad Videregående Skole โรงเรียนเดียวกับสาก๋อยหรือขวัญ โรงเรียนห่างจากบ้านเรา 30นาทีนั่งบัสตูดเปื่อยเลย ก่อนที่เราจะเริ่มบ่นเราจะพาไปเที่ยวทิศตะวันตกของนอร์เวย์กัน
      ก่อนที่เราจะมาบ้านใหม่เราก็ไปเที่ยวกับโฮสเก่าเราเป็นการส่งท้าย หลังจากปิด 5วันแล้วเราก็เก็บกระเป๋าเตรียมย้ายบ้านไปเที่ยวระหว่างทางเราก็ไปแวะที่ Telemark ไปเบิ่งโบสถ์ไม้เก่าแก่ของนอร์เวย์ที่เหลืออยู่ไม่กี่หลังนอกนั้นเจอเผาทำฟืนหมดแล้ว(ล้อเล่น)

   

บรรยากาศปลอบขวัญข้างห้องน้ำสะอาดแห่งปี

   
        แล้วเราก็แวะเข้าห้องน้ำกันที่ไหนซักแห่งในนอร์เวย์ เป็นห้องน้ำที่สยองที่สุดในชีวิตนี้ที่เคยเข้ามา มันเป็นห้องน้ำที่ไม่มีท่อคือจะขี้จะเยี่ยวมันตกลงไปที่พื้นหมดเลยแล้วสภาพตอนที่เราไปเข้ามันสยองมวากกกกกก มีแต่ทิชชู่ใช้แล้วอยู่ข้างใต้เป็นสุสานทิชชู่ที่กำลังเน่าได้ที่ น้ำก็ไม่มีเป็นอะไรที่เหม็นจุงเบย

      

             แล้วเราก็ออกเดินทางต่อไป ขึ้นเขาลงเขาคดเคี้ยวเราก็เกือบจะถึงจุดหมายแล้วแต่เราแวะกันที่ Latefossen,Odda

            แล้วเราก็มาถึงที่หมายซึ่งเราก็จำไม่ได้ว่าที่ไหนเหมือนกัน -_- ฝนก็ตกได้ตกดีตกทุกวันแต่ฟยอร์ดนอร์เวย์ที่ในรูปมันสวยแล้วขนาดฝนตกมันยังสวยเลย ชอบมากกก

             แล้วหลังจากนั้นเราก็เดินทางกลับแต่จุดหมายเราไม่ได้อยู่ที่เดิมอีกต่อไปแล้วเราจะต้องไปเริ่มใหม่กับครอบครัวใหม่ เพื่อนใหม่ โรงเรียนใหม่ ทุกอย่างใหม่หมดจริงๆตอนแรกเราก็กล้าๆกลัวๆเพราะเราชินกับทุกอย่างที่เดิมแล้ว ก็ไม่อยากไปทำอะไรทุกอย่างใหม่หมดแต่ก็ต้องย้ายอยู่ดีแต่ตอนทางกลับเรามีความสุขมากเพราะ หิมะ!!!!!! หิมะอ่ะแสด หิมะ มันขาวโพลนไปหมดเราก็บ้านนอกบอกให้โฮสพี่หยุดรถเราจะไปเล่นหิมะ ๕๕๕๕๕๕๕ มันเจ๋งมากประทับใจสวดๆ

หิมะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ

ขาวจั๊วะ

          แล้วโฮสเก่าที่แสนน่ารักก็มาส่งเราที่บ้านใหม่ใน Gjerdrum เป็นเมืองเล็กๆติดกับสนามบิน เราก็เลยมีงานอดิเรกใหม่คือการนั่งมองเครื่องบินแต่ไม่เห่านะ บ้านใหม่เราเป็นบ้านเล็กๆที่ล้อมรอบด้วยทุ่งข้าวสาลีที่กำลังจะเป็นโกโก้ครั้นช์ มีสมาชิกในบ้าน ๓ คนมีแม่ มีพี่สาว มีปู่ที่ไม่พูดภาษาอังกฤษ มีสัตว์เลี้ยงหนึ่งตัวเป็นหมาชื่อ ซัมซุน ตอนวันแรกที่เรามาโฮสมัมก็บอกว่าถ้าปู่ไม่สนใจไม่ต้องไปแคร์นะ ๕๕๕๕ เพราะเค้าไม่รู้ว่าจะพูดยังไงกับเราเหมือนกัน เราเคย HEI! แต่เค้าไม่สนใจเลยไม่แม้แต่จะมองเราไม่ได้รู้สึกเสียหน้านะ แต่มันตลกที่เราพูดทักทายไปแล้วเค้ามองเฉยๆเหมือนเราเป็นอากาศเราก็ขำๆบ่แคร์เ เพราะ ปกติปู่ก็อยู่แยกบ้านอยู่แล้วก็โอเคดีมีความสุข กับครอบครัวใหม่ดี เพราะเค้ากินแบบไม่ยั้งกินบ่อยด้วยเข้าทางมาก เค้าบอกให้ทำตัวเหมือนอยู่บ้านเลย จัดการค้นตู้เย็นหาของกินทุกวันหลังเลิกเรียนเพราะตอนเที่ยงกินขนมปังแค่ ๔ แผ่นเองเวลากลับบ้านทีไรก็หิวโซเหมือนคนอดอยากมาก 

บ้านน้อยในทุ่งใหญ่

เก้าอี้อาบฝน

ANNE-MARGIT สวยป่ะล่ะ

ทุ่งข้าวสาลีเหี้ยนๆ

และทุ่ง

เธอเคยขี้ให้ฉันเก็บ

     

             บ้านนี้เราไม่ต้องมีแผนการอะไรอีกต่อไปแล้วเพราะเค้าเป็นโฮสถาวรเราแล้วเราเลยเดินหาของกินสบายๆไม่ต้องกลัวจะโดนไล่ออกจากบ้านเพราะกินมากเกินไป หรือหน้าบูดมากเกินไป เรื่องหน้าบูดมันยังเป็นปัญหากับเราอยู่เพราะโฮสบอกเราว่าบอกเค้านะถ้าเบื่อ หรือ เซ็งหรือเสียใจอะไรให้บอกเค้า เอิ่ม ที่จริงกูเบื่ออย่างเดียวอ่ะนะ มันไม่มีอะไรทำจริงๆนอกจากจะพาหมาเดินนอกบ้าน หรือไม่ก็ชวนโฮสพี่เล่นไพ่

บ่นเรื่องบ้านจบแล้วเราจะไปบ่นเรื่องเพื่อนกับเรื่องโรงเรียนประจำเดือนต่อ

อภินันทนาการรูปโรงเรียนจาก สาก๋อย

เราย้ายมาโรงเรียนใหม่ชื่อว่า Nannestad Videregående Skole อยู่โรงเรียนเดียวกับคนชื่อสาก๋อยเบย ก่อนย้ายเราบอกโฮสเก่า เอาตูไปอยู่โรงเรียนเดียวกะสาก๋อยเลยนะ เราขี้เกียจหาเพื่อน เพื่อนที่นี่มันหายาก ไม่ใช่ละ เราก็ขอเค้าให้อยู่โรงเรียนเดียวกับสาก๋อยอย่างน้อยเราจะได้มีเพื่อนกินขนมปังมีเพื่อนไปไหนมาไหนบ้างไม่ต้องมาไหนคนเดียว ๕๕๕๕๕๕๕ ตอนนี้ก็ย้ายมาอยู่ชั้นปีที่ ๑ เทียบเท่ากับมอสี่ประเทศไทย เพราะอายุเราไม่เกินห้องนี้มีแต่คนเกิด ๑๙๙๖ เราก็แก่เกือบที่สุดในห้อง ได้อยู่ห้อง ๑STB <3 เป็นเหมือนห้องสายศิลป์ประเทศไทยเรียนไม่เยอะมากเลิกเวลาประมาณ ๑๔.๐๕ เกือบทุกวันแต่กว่าจะถึงบ้านต้องนั่งรถบัสเป็นเวลา ๔๐ นาที อ่อม ปกติเวลาเพื่อนมีเรียนภาษากันเราก็ไปนั่งเรียนภาษานอร์วีเจียนคนเดียวในห้องสมุด เวลามีสอบก็บอกไปว่าไม่เข้าใจครูก็ให้เราผ่านได้ ไม่ต้องสอบ(สอบไปก็ตก) เป็นสิทธิ์พิเศษของเด็กแลกเปลี่ยนที่มาที่นี่จริงๆ เรื่องเพื่อนดีขึ้นมากกกกกกกกก เค้าเข้ามาหาก่อนเลย มาชวนคุย มาเกรียนแกล้งบ้าง แต่ไม่เป็นไร(ให้กูพูดนอร์ชได้ก่อนเถอะมึง) เพื่อนๆที่นี่น่ารักมากช่วยเหลือเราตลอดตั้งแต่วันแรกที่มาโรงเรียน จนวันนี้ครบหนึ่งเดือนแล้วเค้าก็ยังคุยกับเราอยู่ ไม่มีการเห่อแต่อย่างใด ถือเป็นเรื่องที่น่ายินดีเป็นอย่างยิ่ง กลับบ้านก็กลับรถเมล์คันเดียวกันมีเพื่อนร่วมทางเป็นอะไรที่เจ๋งมากๆ มีความสุขดี :D

เรื่องเด่นเดือนนี้

เดือนนี้หิมะ มาแล้วววววว เป็นบ้านนอกทีเดียววิ่งออกไปเล่นหิมะด้วยความปลิ้มใจ(กูรอมานานแล้วแสรด) ไปปั้นตุ๊กตาหิมะโง่ๆคนเดียวนึกว่ามันจะทำง่ายๆแต่จริงๆยากนะ แม่ง มันต้องปั้นจากก้อนเล็กๆให้แข็งๆก่อนแล้วก็ค่อยเอาไปกลิ้งกับพื้นเหนื่อยมากกว่าจะได้ก้อนใหญ่ ตอนเย็นโฮสซิสก็กลับมาชวนไปเล่นสโนว์บอลกับปั้นม้า เอิ่ม อายุไม่เกี่ยวล่ะ แต่พอเดินเข้าบ้านไปมันเปียกมากกกกก ต้องเปลี่ยนถุงเท้ากับกางเกงใหม่ ตอนนี้หิมะทั้งหมดทั้งมวลมันก็ไปแล้วเพราะหนาวไม่พอมันแค่ซ้อมตกจริงตอนฤดูหนาว อากาศไม่หนาวมากปกติแค่ 0 องศาเองจิ๊บๆ แต่เพื่อนบอกว่ามันจะ -20ตอนฤดูหนาว เช็ด แต่ไม่เป็นไรเรามาเพื่อสิ่งนี้(อยากเล่นสกีแบ้ว)

                                                        TUSEN TAKK!!!